Scuola di San Giorgio degli Schiavoni to jedna z bractw w Wenecji, zlokalizowana w dzielnicy Castello. Budynek bractwa został zachowany do dziś.
Weneckie relacje handlowe z Dalmacją sięgają wczesnego średniowiecza, a po podboju regionu przez Wenecję w XV wieku, imigranci słowiańscy z Dalmacji, znani jako Schiavoni, utworzyli bractwo, które zostało zatwierdzone przez Consiglio dei Dieci w 1451 roku. Początkowo spotykali się w pobliżu kościoła San Giovanni di Malta. Ich patronami byli święci Jerzy, Hieronim i Tryfon, a po otrzymaniu relikwii św. Mateusza w 1502 roku, dołączył do nich także ten święty. W tym czasie bractwo zakupiło dawny szpital św. Katarzyny, przekształcając go w swoją Scuolę, według projektu Giovanni De Zan, inspirowanego stylem Jacopa Sansovina. W latach 1502-1507 malarz Vittore Carpaccio stworzył siedem paneli przedstawiających historie patronów bractwa, które do dziś zdobią budynek.
Fasada budynku zdobi relief przedstawiający św. Jerzego zabijającego smoka (1552) autorstwa Pietro di Salò oraz rzeźbę „Matka Boska na tronie z świętymi” z połowy XIV wieku. W głównym pomieszczeniu znajdują się obrazy Carpaccio, inspirowane Złotą Legendą Jakuba de Voragine:
– Św. Augustyn w swoim studium
– Św. Hieronim i lew
– Pogrzeb św. Hieronima
– Św. Jerzy i smok
– Triumf św. Jerzego
– Chrzest Selenitów
– Św. Tryfon i bazyliszek
Dodatkowo znajdują się dwa ewangeliczne obrazy Carpaccio:
– Kazanie w Getsemani
– Powołanie św. Mateusza
W górnej sali (Sala dell’Albergo) znajduje się drewniany sufit z malowanymi dekoracjami autorstwa Bastiana de Muran, a na ścianach obrazy z kręgu szkoły Jacopa Palmy Młodszego. W ołtarzu umieszczono patrona bractwa, a po bokach znajdują się dwa złocone panele ze św. Hieronimem i św. Tryfonem z XV wieku.
Więcej zdjęć
Scuola di San Giorgio degli Schiavoni - Styl architektoniczny
Architektura renesansu w Wenecji
Architektura renesansu, która rozwijała się od końca XV wieku do początku XVII wieku, stanowi kluczowy etap w historii architektury europejskiej, charakteryzując się powrotem do klasycznych form i zasad estetycznych, inspirowanych antykiem. Wenecja, jako jedno z najważniejszych centrów handlowych i kulturalnych Europy, odegrała istotną rolę w rozwoju tego stylu, łącząc wpływy włoskie z lokalnymi tradycjami.
W architekturze renesansowej w Wenecji można dostrzec kilka charakterystycznych cech. Przede wszystkim, architekci tego okresu dążyli do harmonii, proporcji i równowagi, co było odzwierciedleniem humanistycznych idei tamtych czasów. Kluczowymi elementami stylu renesansowego były kolumny, pilastry, łuki oraz symetryczne układy przestrzenne. W Wenecji architekci często wykorzystywali także elementy gotyckie, co nadawało budowlom unikalny charakter.
Jednym z najważniejszych przykładów architektury renesansowej w Wenecji jest Pałac Dożów (Palazzo Ducale), który łączy w sobie elementy gotyckie i renesansowe. Jego bogato zdobione fasady, wspaniałe krużganki oraz monumentalne wnętrza ukazują dążenie do estetyki i majestatu. Innym istotnym dziełem jest Kościół San Giorgio Maggiore, zaprojektowany przez Andrea Palladia, który stał się jednym z symboli weneckiego renesansu. Jego klasyczne proporcje i harmonijna forma odzwierciedlają zasady architektury renesansowej.
Ważnym aspektem architektury renesansowej w Wenecji była także innowacyjność w zakresie materiałów budowlanych. Wykorzystanie cegły, marmuru oraz weneckiego kamienia pozwoliło na tworzenie złożonych struktur, które były zarówno funkcjonalne, jak i estetyczne. Weneccy architekci, tacy jak Jacopo Sansovino czy Andrea Palladio, wprowadzili nowe rozwiązania, które miały wpływ na rozwój architektury nie tylko w Wenecji, ale i w całej Europie.
Architektura renesansu w Wenecji, z jej unikalnym połączeniem klasycznych form i lokalnych tradycji, stanowi ważny rozdział w historii sztuki i architektury, a jej dziedzictwo jest nadal widoczne w wielu weneckich budowlach, które przyciągają turystów z całego świata.
przeczytaj więcej
Weneckie zabytki w tym stylu:
Scuola di San Giorgio degli Schiavoni - Dzielnica
Castello
Castello to jedna z sześciu dzielnic (sestieri) Wenecji, położona w północno-wschodniej części miasta. Jest to obszar o bogatej historii, który łączy w sobie zarówno elementy kulturowe, jak i architektoniczne, tworząc unikalny klimat. Castello graniczy z dzielnicami San Marco, Cannaregio i Giudecca, a jego granice wyznaczają kanały i wąskie uliczki, typowe dla struktury Wenecji.
Dzielnica ta jest znana z malowniczych zakątków, które zachowały tradycyjny charakter miasta. W Castello znajduje się wiele zabytków, w tym kościoły, pałace oraz place, które przyciągają turystów. Warto wspomnieć o jednym z najważniejszych kościołów w Wenecji – Chiesa di San Giovanni e Paolo, który jest miejscem spoczynku wielu weneckich dogów.
Castello jest również domem dla znanego Arsenalu, historycznego kompleksu stoczniowego, który odegrał kluczową rolę w rozwoju morskiej potęgi Wenecji w średniowieczu. Dziś Arsenal jest miejscem organizacji wystaw oraz wydarzeń kulturalnych, a jego monumentalne bramy i budynki przypominają o dawnej świetności miasta.
W dzielnicy znajdują się także liczne kawiarnie, restauracje oraz sklepy, co sprawia, że jest to popularne miejsce zarówno wśród turystów, jak i mieszkańców. Castello wyróżnia się również pięknymi ogrodami, takimi jak Giardini della Biennale, które są miejscem organizacji Międzynarodowej Wystawy Sztuki oraz innych wydarzeń artystycznych.
Castello, mimo że jest jedną z mniej turystycznych dzielnic Wenecji, zachowuje autentyczny wenecki klimat, oferując odwiedzającym możliwość odkrywania uroków miasta z dala od zgiełku głównych atrakcji turystycznych. Dzielnica ta jest idealnym miejscem do spacerów, odkrywania lokalnych tradycji oraz delektowania się wenecką kuchnią.
przeczytaj więcej
W tej dzielnicy znajdziesz również:
Źródła grafik:
- Didier Descouens
- By Fabior04 - Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=153126430
- By Abxbay - Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=72234413
