San Giovanni di Malta, znany również jako Chiesa Priorale di San Giovanni Battista dei Cavalieri di Malta, to rzymskokatolicki kościół położony w dzielnicy Castello w Wenecji, dedykowany św. Janowi Chrzcicielowi. Jego powstanie datuje się na czas po 1187 roku, kiedy to Zakon Kawalerów Szpitalników, znany również jako Kawalerowie Maltańscy, otrzymał działkę na budowę kościoła i szpitala. Obecny gmach został wzniesiony w latach 1498-1505 i sąsiaduje z prioratem.
Początkowo kościół nosił nazwę San Giovanni del Tempio, co skłoniło niektórych historyków do wiązania go z Zakonem Templariuszy. Obiekt został całkowicie przebudowany w okresie rządów Wielkiego Przeora Fra Sebastiano Michiela. W XVIII wieku kościół zyskał lokalną nazwę San Giovanni dei Furlani, związana z społecznością z Friuli. Po przeniesieniu siedziby Zakonu do Malty w 1530 roku, świątynia zaczęła być nazywana San Giovanni di Malta.
W 1806 roku, w wyniku napoleońskiej okupacji, kościół przeszedł w ręce państwa, a w 1810 roku został zamknięty. W kolejnych latach obiekt był wykorzystywany jako teatr i magazyn. Dopiero w 1841 roku, po restytucji Zakonu Maltańskiego, świątynia została ponownie otwarta.
Architektura kościoła charakteryzuje się długą nawą z drewnianym i ceglanym stropem oraz licznymi ołtarzami z XVIII wieku. Główny ołtarz, pochodzący z początku XVI wieku, został przeniesiony z rozebranego kościoła San Geminiano. Wewnątrz znajdują się również dzieła sztuki, takie jak “Chrzest Chrystusa” autorstwa warsztatu Giovanniego Belliniego oraz kopia obrazu “Święty Jan Chrzciciel” autorstwa Tycjana.
Restauracja kościoła i prioratu miała miejsce w latach 2012-2014.
San Giovanni di Malta - Data powstania
Rok 1100
San Giovanni di Malta - Styl architektoniczny
Architektura renesansu w Wenecji
Architektura renesansu, która rozwijała się od końca XV wieku do początku XVII wieku, stanowi kluczowy etap w historii architektury europejskiej, charakteryzując się powrotem do klasycznych form i zasad estetycznych, inspirowanych antykiem. Wenecja, jako jedno z najważniejszych centrów handlowych i kulturalnych Europy, odegrała istotną rolę w rozwoju tego stylu, łącząc wpływy włoskie z lokalnymi tradycjami.
W architekturze renesansowej w Wenecji można dostrzec kilka charakterystycznych cech. Przede wszystkim, architekci tego okresu dążyli do harmonii, proporcji i równowagi, co było odzwierciedleniem humanistycznych idei tamtych czasów. Kluczowymi elementami stylu renesansowego były kolumny, pilastry, łuki oraz symetryczne układy przestrzenne. W Wenecji architekci często wykorzystywali także elementy gotyckie, co nadawało budowlom unikalny charakter.
Jednym z najważniejszych przykładów architektury renesansowej w Wenecji jest Pałac Dożów (Palazzo Ducale), który łączy w sobie elementy gotyckie i renesansowe. Jego bogato zdobione fasady, wspaniałe krużganki oraz monumentalne wnętrza ukazują dążenie do estetyki i majestatu. Innym istotnym dziełem jest Kościół San Giorgio Maggiore, zaprojektowany przez Andrea Palladia, który stał się jednym z symboli weneckiego renesansu. Jego klasyczne proporcje i harmonijna forma odzwierciedlają zasady architektury renesansowej.
Ważnym aspektem architektury renesansowej w Wenecji była także innowacyjność w zakresie materiałów budowlanych. Wykorzystanie cegły, marmuru oraz weneckiego kamienia pozwoliło na tworzenie złożonych struktur, które były zarówno funkcjonalne, jak i estetyczne. Weneccy architekci, tacy jak Jacopo Sansovino czy Andrea Palladio, wprowadzili nowe rozwiązania, które miały wpływ na rozwój architektury nie tylko w Wenecji, ale i w całej Europie.
Architektura renesansu w Wenecji, z jej unikalnym połączeniem klasycznych form i lokalnych tradycji, stanowi ważny rozdział w historii sztuki i architektury, a jej dziedzictwo jest nadal widoczne w wielu weneckich budowlach, które przyciągają turystów z całego świata.
przeczytaj więcej
Weneckie zabytki w tym stylu:
San Giovanni di Malta - Dzielnica
Castello
Castello to jedna z sześciu dzielnic (sestieri) Wenecji, położona w północno-wschodniej części miasta. Jest to obszar o bogatej historii, który łączy w sobie zarówno elementy kulturowe, jak i architektoniczne, tworząc unikalny klimat. Castello graniczy z dzielnicami San Marco, Cannaregio i Giudecca, a jego granice wyznaczają kanały i wąskie uliczki, typowe dla struktury Wenecji.
Dzielnica ta jest znana z malowniczych zakątków, które zachowały tradycyjny charakter miasta. W Castello znajduje się wiele zabytków, w tym kościoły, pałace oraz place, które przyciągają turystów. Warto wspomnieć o jednym z najważniejszych kościołów w Wenecji – Chiesa di San Giovanni e Paolo, który jest miejscem spoczynku wielu weneckich dogów.
Castello jest również domem dla znanego Arsenalu, historycznego kompleksu stoczniowego, który odegrał kluczową rolę w rozwoju morskiej potęgi Wenecji w średniowieczu. Dziś Arsenal jest miejscem organizacji wystaw oraz wydarzeń kulturalnych, a jego monumentalne bramy i budynki przypominają o dawnej świetności miasta.
W dzielnicy znajdują się także liczne kawiarnie, restauracje oraz sklepy, co sprawia, że jest to popularne miejsce zarówno wśród turystów, jak i mieszkańców. Castello wyróżnia się również pięknymi ogrodami, takimi jak Giardini della Biennale, które są miejscem organizacji Międzynarodowej Wystawy Sztuki oraz innych wydarzeń artystycznych.
Castello, mimo że jest jedną z mniej turystycznych dzielnic Wenecji, zachowuje autentyczny wenecki klimat, oferując odwiedzającym możliwość odkrywania uroków miasta z dala od zgiełku głównych atrakcji turystycznych. Dzielnica ta jest idealnym miejscem do spacerów, odkrywania lokalnych tradycji oraz delektowania się wenecką kuchnią.
przeczytaj więcej
W tej dzielnicy znajdziesz również:
Źródła grafik:
