Kościół San Canciano, znany również jako San Canziano, to niewielka świątynia zlokalizowana w dzielnicy Cannaregio w Wenecji.
Według tradycji, został założony w 864 roku przez mieszkańców Aquilei, którzy uciekli do weneckiej laguny przed najazdami barbarzyńców. Świątynia była pod jurysdykcją patriarchatu Grado, który miał swoją siedzibę w Wenecji. Jest poświęcona męczennikom: Canzianowi, Canzianie i Canzianilli, którzy zginęli za wiarę w Aquilei.
Pierwsza renowacja miała miejsce w 1330 roku, a konsekrowanie odbyło się w 1351. W 1550 roku kościół został odrestaurowany, a wczesne XVIII wieku zyskał nowy wygląd według projektu Antonio Gaspariego. Fasada została przebudowana w 1706 roku z fundacji Michele Tommasiego, natomiast dzwonnica pochodzi z 1532 roku. W trakcie przebudowy w połowie XVIII wieku podniesiono sufit nawy, korzystając z planów Giorgio Massariego.
W kościele znajdują się cztery ołtarze boczne poświęcone Madonnie, z obrazami autorstwa Giuseppe Angeli i Bartolomeo Letteriniego. Bogate zdobienia rzeźbiarskie i stiukowe wykonała rodzina Widmann. Wśród dzieł znajduje się figura św. Maksymusa, pierwszego biskupa Cittanova w Istrii, autorstwa Clemente Molli. Ołtarz główny przedstawia Chwałę męczenników Canziana, Canziany i Canzianilli, przypisywaną Paolo Zoppo, a po bokach znajdują się obrazy przedstawiające Staw Probatyczny oraz Cud rozmnożenia chleba autorstwa Domenico Zanchi.
Kaplica po lewej stronie, poświęcona św. Wenerandowi, zawiera ołtarz z Madonną i św. Filipem Neri w wykonaniu Nicola Ranieriego. Ołtarz Niepokalanej, drugi od lewej, został sfinansowany przez Flaminio Cornera w 1735 roku.
San Canciano - Data powstania
Rok 1351
San Canciano - Główni architekci
Antonio Gaspari
Antonio Gaspari był włoskim architektem późnobarokowym, działającym głównie w Wenecji oraz na terenie Wenecji Euganejskiej (Veneto). Był uczniem Baldassarre Longheny, jednego z najwybitniejszych architektów baroku weneckiego. Po śmierci swojego mistrza w 1682 roku, Gaspari przejął i dokończył część jego projektów — w tym monumentalny kościół Santa Maria della Salute, jedno z najbardziej znanych dzieł architektury sakralnej w Wenecji.
Gaspari przez całą karierę realizował liczne zlecenia zarówno w mieście, jak i na lądzie stałym, kształtując późnobarokowy krajobraz regionu. Najprawdopodobniej zmarł w swojej posiadłości w Castelguglielmo, w rejonie Polesine.
Jego syn, Giovanni Paolo Gaspari (1712–1775), obrał artystyczną drogę jako malarz i działał głównie na terenie Niemiec.
przeczytaj więcej
Więcej zdjęć
San Canciano - Styl architektoniczny
Architektura baroku w Wenecji
Architektura baroku to styl, który rozwijał się w Europie od końca XVI wieku do XVIII wieku, charakteryzujący się dramatyzmem, bogactwem form oraz ekspresją emocjonalną. Barok był odpowiedzią na renesansowe dążenie do harmonii i proporcji, wprowadzając dynamiczne kształty, złożone układy przestrzenne oraz bogate zdobienia. Styl ten miał swoje korzenie w Włoszech, a następnie rozprzestrzenił się na inne kraje europejskie, w tym do Polski, Francji, Hiszpanii oraz na obszarze krajów niemieckojęzycznych.
W architekturze barokowej szczególną rolę odgrywały elementy takie jak kolumny, pilastry, kopuły oraz bogato zdobione fasady. Wnętrza budowli barokowych cechują się często monumentalnymi przestrzeniami, które są wypełnione sztuką, rzeźbą oraz malarstwem, co miało na celu wywołanie silnych emocji u obserwatorów.
W Wenecji, architektura barokowa rozwinęła się w sposób szczególny, z uwagi na unikalne uwarunkowania geograficzne oraz kulturowe tego miasta. Wenecka architektura barokowa jest znana z efektownych budowli, które łączą w sobie elementy tradycyjnej architektury weneckiej z nowatorskimi rozwiązaniami typowymi dla baroku.
Jednym z najważniejszych przykładów architektury barokowej w Wenecji jest kościół Santa Maria della Salute, zaprojektowany przez Baldassarre Longhenę i ukończony w 1687 roku. Budowla ta, z charakterystyczną kopułą i bogato zdobionymi fasadami, stanowi symbol weneckiego baroku. Kościół został wzniesiony jako wotum dziękczynne za ocalenie miasta od epidemii dżumy.
Innym znaczącym obiektem jest Pałac Grassi, który, choć pierwotnie zbudowany w stylu renesansowym, przeszedł istotne zmiany w okresie baroku, a jego fasada została wzbogacona o barokowe detale. Również Palazzo Mocenigo czy Palazzo Vendramin-Calergi prezentują cechy barokowe, łącząc w sobie elegancję z monumentalnością.
W architekturze weneckiego baroku można dostrzec także wpływy klasycyzmu, co objawia się w prostocie form oraz symetrii, które zyskują na znaczeniu w późniejszym okresie. Wenecka architektura barokowa jest zatem przykładem syntezy tradycji i nowatorstwa, które przyczyniły się do niepowtarzalnego charakteru miasta, znanego z bogatej historii oraz kultury.
Podsumowując, architektura baroku w Wenecji to zjawisko, które łączy w sobie dramatyzm i bogactwo form z lokalnym dziedzictwem architektonicznym, tworząc unikalny styl, który do dziś zachwyca turystów i miłośników architektury z całego świata.
przeczytaj więcej
Weneckie zabytki w tym stylu:
San Canciano - Dzielnica
Cannaregio
Cannaregio to jedna z sześciu głównych dzielnic Wenecji, położona w północnej części miasta. Jest to obszar o bogatej historii i charakterystycznym, autentycznym klimacie, który przyciąga zarówno turystów, jak i lokalnych mieszkańców. Cannaregio jest znane z malowniczych kanałów, wąskich uliczek oraz urokliwych mostów, które tworzą niepowtarzalny krajobraz wenecki.
Dzielnica ta była niegdyś głównym ośrodkiem życia żydowskiego w Wenecji, co znajduje odzwierciedlenie w obecności gminy żydowskiej oraz w historycznej dzielnicy żydowskiej, zwanej Ghetto. Ghetto w Cannaregio, założone w 1516 roku, było pierwszym na świecie miejscem, w którym Żydzi zostali zmuszeni do zamieszkania w wydzielonym obszarze. Dziś można tam znaleźć synagogi, muzeum żydowskie oraz liczne sklepy i restauracje oferujące tradycyjne potrawy.
Cannaregio jest również znane z wielu atrakcji turystycznych, w tym kościołów, pałaców i placów. Warto zwrócić uwagę na kościół Santa Maria dei Miracoli, znany ze swojego pięknego marmurowego wnętrza, oraz na Canal Grande, który przepływa przez dzielnicę, oferując wspaniałe widoki na architekturę Wenecji.
Dzielnica ta jest mniej zatłoczona niż inne części Wenecji, co sprawia, że jest idealnym miejscem do spacerów i odkrywania lokalnych sklepów, kawiarni i restauracji. Cannaregio zachowuje swój tradycyjny charakter, co czyni ją atrakcyjnym miejscem dla tych, którzy pragną poczuć autentyczną atmosferę Wenecji.
przeczytaj więcej
W tej dzielnicy znajdziesz również:
Źródła grafik:
- Didier Descouens
- By Abxbay - Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=61931869
