Kościół San Simeon Piccolo, znany także jako chiesa dei Santi Simeone e Giuda Taddeo Apostoli, to rzymskokatolicka świątynia znajdująca się w weneckiej dzielnicy Santa Croce. Należy do Patriarchatu Wenecji i został zbudowany w latach 1718–1738 na miejscu wcześniejszej świątyni, która istniała od 966 roku. Otrzymał przydomek „piccolo” dla odróżnienia od większego kościoła San Simeon Grande.
Architekt Giovanni Antonio Scalfarotto zaprojektował go na planie okręgu, co czyni go unikalnym w Wenecji. Jego charakterystyczna, czarna kopuła wzbudzała kontrowersje wśród krytyków, w tym Napoleona i Johna Ruskina, którzy nie szczędzili mu negatywnych opinii. Kościół był przez pewien czas zamknięty, ale w 2006 roku został ponownie otwarty i przyznany Bractwu Kapłańskiemu Świętego Piotra jako kapelania tradycjonalistyczna.
San Simeon Piccolo wyróżnia się także katakumbami, które są jedynymi tego rodzaju w Wenecji. Architektura kościoła, z jego pronaosem, korpusem głównym i prezbiterium, jest przykładem późnego baroku, z elementami neoklasycznymi. Wnętrze zdobią liczne ołtarze oraz wolno stojący ołtarz główny, a także marmurowy krucyfiks w zakrystii.
Kościół San Simeon Piccolo - Data powstania
Rok 850
Kościół San Simeon Piccolo - Główni architekci
Giovanni Antonio Scalfurotto
Giovanni Antonio Scalfarotto, urodzony w 1672 roku i zmarły w 1764, był weneckim architektem działającym w okresie przejściowym między barokiem a wczesnym neoklasycyzmem. Był znany z eklektycznego podejścia do projektowania, co czyni trudnym jednoznaczne przypisanie jego twórczości do jednego stylu architektonicznego. W wielu realizacjach podporządkowywał się historycznemu kontekstowi miejsca i istniejącej zabudowie, co niejednokrotnie ograniczało swobodę twórczą.
Jednym z jego najbardziej znanych projektów jest fasada kościoła San Rocco, której forma, choć powstała po jego śmierci, nawiązuje do stylistyki sąsiadującej Scuoli di San Rocco i celowo przywołuje antyczne rozwiązania. Scalfarotto zaprojektował także obecną dzwonnicę kościoła San Salvador i San Bartolomeo w rejonie Rialto, wzniesioną w latach 1747–1752. Najbardziej rozpoznawalnym dziełem pozostaje jednak kościół San Simeone Piccolo, położony bezpośrednio nad Canal Grande, naprzeciwko współczesnego dworca kolejowego — budowla o charakterystycznej klasycyzującej kopule, która przyciąga uwagę wszystkich wjeżdżających do miasta od strony lądu.
Według przekazów to właśnie Scalfarotto nauczał rysunku architektonicznego słynnego grafika Giovanniego Battistę Piranesiego. Architektem był także jego bratanek Tommaso Temanza, jeden z czołowych przedstawicieli weneckiego neoklasycyzmu.
przeczytaj więcej
Więcej zdjęć
Kościół San Simeon Piccolo - Styl architektoniczny
Architektura neoklasycystyczna w Wenecji
Architektura neoklasycystyczna to styl, który rozwinął się w XVIII wieku jako reakcja na barok i rokoko, czerpiąc inspiracje z klasycznych wzorców architektury starożytnej Grecji i Rzymu. Charakteryzuje się prostotą form, symetrią, harmonią oraz zastosowaniem kolumn, portyków i innych elementów klasycznych. Neoklasycyzm w architekturze dążył do wyrażenia idei rozumu, porządku oraz piękna, które były centralnymi wartościami oświecenia.
W kontekście architektury weneckiej, neoklasycyzm zyskał szczególne znaczenie w XIX wieku, kiedy to Wenecja, będąca niegdyś potężnym centrum handlowym i kulturalnym, zaczęła dostosowywać swoje budowle do nowych prądów artystycznych. Weneckie neoklasycystyczne budowle często łączyły elementy klasyczne z lokalnymi tradycjami architektonicznymi, co nadawało im unikalny charakter.
Przykłady architektury neoklasycystycznej w Wenecji obejmują takie budynki jak Pałac Ca' Rezzonico, który, mimo że zbudowany w stylu barokowym, przeszedł późniejsze modyfikacje neoklasycystyczne, oraz Kościół San Simeone Piccolo, który, zbudowany w XIX wieku, prezentuje typowe cechy neoklasycyzmu, w tym monumentalną kopułę i portyk kolumnowy.
Neoklasycyzm w Wenecji był również związany z rozwojem instytucji publicznych i kulturowych, co doprowadziło do budowy gmachów takich jak Teatr La Fenice, który, choć pierwotnie zbudowany w stylu neoklasycystycznym, przeszedł wiele renowacji i zmian w stylu w późniejszych latach.
W architekturze neoklasycystycznej w Wenecji można dostrzec wpływy zarówno lokalnych tradycji, jak i europejskich prądów artystycznych, co czyni ten styl ważnym elementem w dziejach architektury miasta. Neoklasycyzm w Wenecji nie tylko odzwierciedlał ówczesne zmiany społeczne i kulturowe, ale także przyczynił się do zachowania klasycznych wartości w kontekście nowoczesności.
przeczytaj więcej
Weneckie zabytki w tym stylu:
Kościół San Simeon Piccolo - Dzielnica
Santa Croce
Santa Croce to jedna z sześciu dzielnic (sestieri) Wenecji, położona w zachodniej części miasta, wzdłuż północnego brzegu Canale Grande. Graniczy z dzielnicami San Polo, Dorsoduro oraz z obszarami lądowymi, w tym z Mestre. Santa Croce jest mniej turystyczna w porównaniu do innych części Wenecji, co sprawia, że zachowała bardziej lokalny charakter.
Dzielnica ta charakteryzuje się wąskimi uliczkami, malowniczymi placami i tradycyjną architekturą wenecką. W Santa Croce znajduje się kilka istotnych zabytków, w tym kościół San Giacomo dell'Orio, który jest jednym z najstarszych w Wenecji. Warto również zwrócić uwagę na Palazzo Mocenigo, który obecnie pełni funkcję muzeum poświęconego historii tkanin i perfum.
Santa Croce jest także znana z pięknych ogrodów oraz kanałów, które tworzą malownicze tło dla spacerów. Dzielnica jest dobrze skomunikowana z innymi częściami Wenecji dzięki vaporetto (tramwajom wodnym) oraz mostom łączącym różne sestieri.
Mimo że Santa Croce nie jest tak oblegana przez turystów jak inne dzielnice, oferuje unikalny wgląd w codzienne życie mieszkańców Wenecji oraz możliwość odkrywania mniej znanych, ale równie urokliwych zakątków tego niezwykłego miasta.
przeczytaj więcej
W tej dzielnicy znajdziesz również:
Źródła grafik:
- Didier Descouens
- By Øyvind Holmstad - Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=86153532
- By kallerna - Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=155425707
- By Tiia Monto, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=79878693
- By Luca Aless - Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=45037854
- By © José Luiz Bernardes Ribeiro, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=52064688
- By Jah1028 - Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=35571838
- By Abxbay - Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=122275912
