Kościół San Polo w Wenecji
Kościół San Polo to rzymskokatolicka świątynia znajdująca się w dzielnicy San Polo w Wenecji, poświęcona św. Pawłowi. Należy do Patriarchatu Wenecji i pełni funkcję kościoła rektorskiego w parafii Santa Maria Gloriosa dei Frari. W jego wnętrzu wyróżniają się XV-wieczny drewniany strop w kształcie stępki statku oraz cykl obrazów Drogi Krzyżowej autorstwa Giandomenica Tiepola, a także Ostatnia Wieczerza namalowana przez Jacopa Tintoretta.
Historia
Kościół został założony w 837 roku na polecenie doży Pietra Tradonica. Przechodził przebudowy w XII i XV wieku, a także kontrowersyjne renowacje w 1804 roku, które częściowo zniwelowano w 1927 roku, przywracając oryginalne elementy. Parafia przy kościele została prawdopodobnie erygowana w XI wieku, a w 1228 roku powstało Zgromadzenie św. Pawła. W 1807 roku kościół stracił status kolegiaty, a w 1810 roku jego parafię zniesiono. W 1839 roku konsekrowano go na nowo, a w 1966 roku uzyskał status kościoła rektorskiego.
Architektura
Fasada kościoła jest częściowo zasłonięta przez Oratorio del Crocifisso, a z pobliskiego Corte de Cafetier widoczna jest gotycka rozeta. Wnętrze kościoła zachowało trójnawowe założenie, a w trakcie przebudów wprowadzono elementy gotyckie i klasycystyczne. W XX wieku usunięto niektóre XIX-wieczne ozdoby, przywracając część oryginalnych detali.
Dzieła sztuki
W Oratorio del Crocifisso znajdują się malowidła Tiepola, w tym stacje Drogi Krzyżowej. W nawach bocznych można zobaczyć obrazy Ostatniej Wieczerzy Tintoretta oraz inne dzieła, takie jak Madonna z Dzieciątkiem Zandomeneghiego. Prezbiterium zdobią prace Palmy Młodszego oraz rzeźby Alessandra Vittorii.
Kościół San Polo jest ważnym punktem na mapie Wenecji, łączącym bogatą historię z unikalnym dziedzictwem artystycznym.
Kościół San Polo w Wenecji - Data powstania
Rok 837
Kościół San Polo w Wenecji - Styl architektoniczny
Architektura neoklasycystyczna w Wenecji
Architektura neoklasycystyczna to styl, który rozwinął się w XVIII wieku jako reakcja na barok i rokoko, czerpiąc inspiracje z klasycznych wzorców architektury starożytnej Grecji i Rzymu. Charakteryzuje się prostotą form, symetrią, harmonią oraz zastosowaniem kolumn, portyków i innych elementów klasycznych. Neoklasycyzm w architekturze dążył do wyrażenia idei rozumu, porządku oraz piękna, które były centralnymi wartościami oświecenia.
W kontekście architektury weneckiej, neoklasycyzm zyskał szczególne znaczenie w XIX wieku, kiedy to Wenecja, będąca niegdyś potężnym centrum handlowym i kulturalnym, zaczęła dostosowywać swoje budowle do nowych prądów artystycznych. Weneckie neoklasycystyczne budowle często łączyły elementy klasyczne z lokalnymi tradycjami architektonicznymi, co nadawało im unikalny charakter.
Przykłady architektury neoklasycystycznej w Wenecji obejmują takie budynki jak Pałac Ca' Rezzonico, który, mimo że zbudowany w stylu barokowym, przeszedł późniejsze modyfikacje neoklasycystyczne, oraz Kościół San Simeone Piccolo, który, zbudowany w XIX wieku, prezentuje typowe cechy neoklasycyzmu, w tym monumentalną kopułę i portyk kolumnowy.
Neoklasycyzm w Wenecji był również związany z rozwojem instytucji publicznych i kulturowych, co doprowadziło do budowy gmachów takich jak Teatr La Fenice, który, choć pierwotnie zbudowany w stylu neoklasycystycznym, przeszedł wiele renowacji i zmian w stylu w późniejszych latach.
W architekturze neoklasycystycznej w Wenecji można dostrzec wpływy zarówno lokalnych tradycji, jak i europejskich prądów artystycznych, co czyni ten styl ważnym elementem w dziejach architektury miasta. Neoklasycyzm w Wenecji nie tylko odzwierciedlał ówczesne zmiany społeczne i kulturowe, ale także przyczynił się do zachowania klasycznych wartości w kontekście nowoczesności.
przeczytaj więcej
Weneckie zabytki w tym stylu:
Kościół San Polo w Wenecji - Dzielnica
San Polo
San Polo to jedna z sześciu dzielnic (sestieri) Wenecji, położona w centralnej części miasta, pomiędzy kanałem Grande a kanałem San Toma. Jest to jedna z najmniejszych dzielnic Wenecji, ale jednocześnie jedna z najstarszych, z bogatą historią sięgającą czasów średniowiecza. San Polo charakteryzuje się wąskimi uliczkami, malowniczymi mostami oraz urokliwymi placami, które przyciągają turystów i mieszkańców.
W sercu dzielnicy znajduje się Campo San Polo, największy plac w Wenecji, który jest miejscem wielu lokalnych wydarzeń i festiwali. Na placu tym znajduje się także kościół San Polo, znany z cennych dzieł sztuki, w tym obrazów autorstwa takich mistrzów jak Giovanni Bellini czy Paolo Veronese.
San Polo jest również znane z tradycyjnego targu rybnego, Mercato di Rialto, który jest jednym z najstarszych i najbardziej popularnych rynków w Wenecji. Targ ten oferuje świeże owoce morza, warzywa oraz lokalne produkty, co czyni go ważnym punktem dla mieszkańców oraz turystów pragnących zasmakować w wenecjańskiej kuchni.
Dzielnica ta jest również domem dla licznych sklepów, restauracji i kawiarni, które oferują typowe dania kuchni weneckiej. San Polo, dzięki swojemu historycznemu charakterowi i kulturalnemu dziedzictwu, stanowi istotny element wenecjańskiego krajobrazu, przyciągając miłośników historii, sztuki oraz unikalnej architektury.
przeczytaj więcej
W tej dzielnicy znajdziesz również:
Źródła grafik:
