Kościół San Giorgio dei Greci, znany również jako Kościół św. Jerzego od Greków, to prawosławna świątynia w Wenecji, zbudowana przez grecką społeczność osiedloną w tym mieście. Pełni funkcję katedry Prawosławnej Archidiecezji Włoch i Malty, podlegającej Patriarchatowi Konstantynopolitańskiemu.
Historia
San Giorgio dei Greci jest symbolem tolerancji Republiki Weneckiej wobec obcokrajowców. Po upadku Cesarstwa Bizantyńskiego w 1453 roku, wielu Greków przybyło do Wenecji, gdzie w 1470 roku uzyskali prawo do swobodnego wyznania oraz budowy własnego kościoła. W 1539 roku rozpoczęto budowę San Giorgio dei Greci, która zakończyła się w 1577 roku. Główne prace prowadził architekt Sante Lombardo, a po jego śmierci Giannantonio Chiona. Kościół został konsekrowany w 1561 roku.
Architektura
Zewnętrznie kościół reprezentuje styl renesansowy i jest wolno stojącą budowlą, co jest rzadkością w Wenecji. Obok niego znajdują się XVIII-wieczne budynki Collegio Flangini i Scuola di San Nicolo, obecnie muzeum ikon.
Kampanila, wysoka na 44 metry, została zbudowana w latach 1582–1592 przez Simone Sorella i jest znana z ręcznie uruchamianych dzwonów.
Wnętrze
Wnętrze kościoła zdobi monumentalny ikonostas, który oddziela nawę od przestrzeni ołtarzowej. Wnętrze wzbogacają ikony namalowane przez Michaela Damaskenosa oraz freski autorstwa Giovanniego Ciprio, nadzorowane przez Jacopa Tintoretta. Mozaiki w apsydzie zaprojektowano według pomysłów Tommasa Bathàsa.
Kościół San Giorgio dei Greci jest istotnym miejscem kultu i ważnym punktem na mapie kulturalnej Wenecji.
Kościół San Giorgio dei Greci - Data powstania
Rok 1561
Kościół San Giorgio dei Greci - Główni architekci
Sante Lombardo
Sante Lombardo, urodzony w 1504 roku w Wenecji, był włoskim architektem renesansowym, synem znanego rzeźbiarza i architekta Tullia Lombarda. Jego działalność koncentrowała się niemal wyłącznie w Wenecji i związana była głównie z architekturą sakralną oraz zleceniami publicznymi.
Po raz pierwszy pojawia się w dokumentach w 1534 roku, kiedy został mianowany protomastro, czyli głównym budowniczym Scuoli Grande di San Rocco. Pracował wówczas pod nadzorem ojca i odpowiadał za dekoracje zewnętrzne i wewnętrzne nowej siedziby bractwa.
Rok później, w 1535, zawarł kontrakt na wykonanie ołtarza w kościele San Felice; przypuszcza się, że w latach 1551–1556 uczestniczył również w przebudowie samej świątyni. Brał także udział w realizacji Pałacu Malipiero-Trevisan, choć szczegóły jego udziału w tym przedsięwzięciu pozostają nie do końca jasne.
Jednym z najważniejszych projektów Lombarda był kościół San Giorgio dei Greci, zbudowany z myślą o społeczności greckiej weneckiej. Sante zaprojektował świątynię w 1536 roku i kierował pracami budowlanymi aż do 1548. Kościół ten, o klasycyzującej formie z elementami bizantyńskimi, należy dziś do najbardziej charakterystycznych budowli sakralnych Wenecji.
Zmarł w 1560 roku w rodzinnym mieście. Choć jego twórczość często pozostaje w cieniu bardziej znanych członków rodziny Lombardo, Sante odegrał istotną rolę w przekazywaniu renesansowego dziedzictwa architektonicznego weneckiej tradycji budowlanej XVI wieku.
przeczytaj więcej
Więcej zdjęć
Kościół San Giorgio dei Greci - Styl architektoniczny
Architektura renesansu w Wenecji
Architektura renesansu, która rozwijała się od końca XV wieku do początku XVII wieku, stanowi kluczowy etap w historii architektury europejskiej, charakteryzując się powrotem do klasycznych form i zasad estetycznych, inspirowanych antykiem. Wenecja, jako jedno z najważniejszych centrów handlowych i kulturalnych Europy, odegrała istotną rolę w rozwoju tego stylu, łącząc wpływy włoskie z lokalnymi tradycjami.
W architekturze renesansowej w Wenecji można dostrzec kilka charakterystycznych cech. Przede wszystkim, architekci tego okresu dążyli do harmonii, proporcji i równowagi, co było odzwierciedleniem humanistycznych idei tamtych czasów. Kluczowymi elementami stylu renesansowego były kolumny, pilastry, łuki oraz symetryczne układy przestrzenne. W Wenecji architekci często wykorzystywali także elementy gotyckie, co nadawało budowlom unikalny charakter.
Jednym z najważniejszych przykładów architektury renesansowej w Wenecji jest Pałac Dożów (Palazzo Ducale), który łączy w sobie elementy gotyckie i renesansowe. Jego bogato zdobione fasady, wspaniałe krużganki oraz monumentalne wnętrza ukazują dążenie do estetyki i majestatu. Innym istotnym dziełem jest Kościół San Giorgio Maggiore, zaprojektowany przez Andrea Palladia, który stał się jednym z symboli weneckiego renesansu. Jego klasyczne proporcje i harmonijna forma odzwierciedlają zasady architektury renesansowej.
Ważnym aspektem architektury renesansowej w Wenecji była także innowacyjność w zakresie materiałów budowlanych. Wykorzystanie cegły, marmuru oraz weneckiego kamienia pozwoliło na tworzenie złożonych struktur, które były zarówno funkcjonalne, jak i estetyczne. Weneccy architekci, tacy jak Jacopo Sansovino czy Andrea Palladio, wprowadzili nowe rozwiązania, które miały wpływ na rozwój architektury nie tylko w Wenecji, ale i w całej Europie.
Architektura renesansu w Wenecji, z jej unikalnym połączeniem klasycznych form i lokalnych tradycji, stanowi ważny rozdział w historii sztuki i architektury, a jej dziedzictwo jest nadal widoczne w wielu weneckich budowlach, które przyciągają turystów z całego świata.
przeczytaj więcej
Weneckie zabytki w tym stylu:
Kościół San Giorgio dei Greci - Dzielnica
Castello
Castello to jedna z sześciu dzielnic (sestieri) Wenecji, położona w północno-wschodniej części miasta. Jest to obszar o bogatej historii, który łączy w sobie zarówno elementy kulturowe, jak i architektoniczne, tworząc unikalny klimat. Castello graniczy z dzielnicami San Marco, Cannaregio i Giudecca, a jego granice wyznaczają kanały i wąskie uliczki, typowe dla struktury Wenecji.
Dzielnica ta jest znana z malowniczych zakątków, które zachowały tradycyjny charakter miasta. W Castello znajduje się wiele zabytków, w tym kościoły, pałace oraz place, które przyciągają turystów. Warto wspomnieć o jednym z najważniejszych kościołów w Wenecji – Chiesa di San Giovanni e Paolo, który jest miejscem spoczynku wielu weneckich dogów.
Castello jest również domem dla znanego Arsenalu, historycznego kompleksu stoczniowego, który odegrał kluczową rolę w rozwoju morskiej potęgi Wenecji w średniowieczu. Dziś Arsenal jest miejscem organizacji wystaw oraz wydarzeń kulturalnych, a jego monumentalne bramy i budynki przypominają o dawnej świetności miasta.
W dzielnicy znajdują się także liczne kawiarnie, restauracje oraz sklepy, co sprawia, że jest to popularne miejsce zarówno wśród turystów, jak i mieszkańców. Castello wyróżnia się również pięknymi ogrodami, takimi jak Giardini della Biennale, które są miejscem organizacji Międzynarodowej Wystawy Sztuki oraz innych wydarzeń artystycznych.
Castello, mimo że jest jedną z mniej turystycznych dzielnic Wenecji, zachowuje autentyczny wenecki klimat, oferując odwiedzającym możliwość odkrywania uroków miasta z dala od zgiełku głównych atrakcji turystycznych. Dzielnica ta jest idealnym miejscem do spacerów, odkrywania lokalnych tradycji oraz delektowania się wenecką kuchnią.
przeczytaj więcej
W tej dzielnicy znajdziesz również:
Źródła grafik:
- Didier Descouens
- By dconvertini - https://www.flickr.com/photos/42477684@N08/53005265562/, CC BY-SA 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=145251819
- By cotterillmike - https://www.flickr.com/photos/cotterillmike/26889474975/, CC0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=58188519
- By Acediscovery - Own work, CC BY 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=140594815
- Abxbay, CC BY-SA 4.0
- By Dimitris Kamaras from Athens, Greece - Chiesa di San Giorgio dei Greci, Venice, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=118159550
