Kościół San Cassiano, znany również jako kościół św. Kasjana, to rzymskokatolicka świątynia w Wenecji, położona w dzielnicy San Polo. Należy do Patriarchatu Wenecji i pełni funkcję kościoła parafialnego.

W jego wnętrzu znajdują się cenne dzieła sztuki, w tym obrazy Tintoretta, takie jak “Ukrzyżowanie” oraz “Zmartwychwstanie ze św. Kasjanem i św. Cecylią”. W przeszłości kościół szczycił się także Ołtarzem z San Cassiano autorstwa Antonella da Messina, którego fragmenty obecnie znajdują się w Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu.

Historia kościoła sięga VIII wieku, kiedy to powstało oratorium benedyktynek. Po kilku przebudowach i pożarach, w 1188 roku uzyskał pełne prawa parafialne. W XVII wieku przeszedł istotną przebudowę, która nadała mu obecny wygląd.

Architektura kościoła charakteryzuje się prostą fasadą z bizantyjskimi drzwiami oraz gotycką dzwonnicą z XIV wieku. Wnętrze, podzielone na trzy nawy, zdobią polichromowane stiuki oraz obrazy Tintoretta w prezbiterium.

Kaplica św. Karola Boromeusza, zbudowana w XVIII wieku, to przykład sztuki rokokowej, natomiast w korpusie nawowym znajdują się ołtarze z dziełami Rocco Marconiego.

Kościół San Cassiano to ważny element weneckiego dziedzictwa kulturowego, łączący historię, sztukę i architekturę.

Kościół San Cassiano w Wenecji - Data powstania

Rok 701

Kościół San Cassiano w Wenecji - Styl architektoniczny

Architektura baroku w Wenecji

Architektura baroku to styl, który rozwijał się w Europie od końca XVI wieku do XVIII wieku, charakteryzujący się dramatyzmem, bogactwem form oraz ekspresją emocjonalną. Barok był odpowiedzią na renesansowe dążenie do harmonii i proporcji, wprowadzając dynamiczne kształty, złożone układy przestrzenne oraz bogate zdobienia. Styl ten miał swoje korzenie w Włoszech, a następnie rozprzestrzenił się na inne kraje europejskie, w tym do Polski, Francji, Hiszpanii oraz na obszarze krajów niemieckojęzycznych.

W architekturze barokowej szczególną rolę odgrywały elementy takie jak kolumny, pilastry, kopuły oraz bogato zdobione fasady. Wnętrza budowli barokowych cechują się często monumentalnymi przestrzeniami, które są wypełnione sztuką, rzeźbą oraz malarstwem, co miało na celu wywołanie silnych emocji u obserwatorów.

W Wenecji, architektura barokowa rozwinęła się w sposób szczególny, z uwagi na unikalne uwarunkowania geograficzne oraz kulturowe tego miasta. Wenecka architektura barokowa jest znana z efektownych budowli, które łączą w sobie elementy tradycyjnej architektury weneckiej z nowatorskimi rozwiązaniami typowymi dla baroku.

Jednym z najważniejszych przykładów architektury barokowej w Wenecji jest kościół Santa Maria della Salute, zaprojektowany przez Baldassarre Longhenę i ukończony w 1687 roku. Budowla ta, z charakterystyczną kopułą i bogato zdobionymi fasadami, stanowi symbol weneckiego baroku. Kościół został wzniesiony jako wotum dziękczynne za ocalenie miasta od epidemii dżumy.

Innym znaczącym obiektem jest Pałac Grassi, który, choć pierwotnie zbudowany w stylu renesansowym, przeszedł istotne zmiany w okresie baroku, a jego fasada została wzbogacona o barokowe detale. Również Palazzo Mocenigo czy Palazzo Vendramin-Calergi prezentują cechy barokowe, łącząc w sobie elegancję z monumentalnością.

W architekturze weneckiego baroku można dostrzec także wpływy klasycyzmu, co objawia się w prostocie form oraz symetrii, które zyskują na znaczeniu w późniejszym okresie. Wenecka architektura barokowa jest zatem przykładem syntezy tradycji i nowatorstwa, które przyczyniły się do niepowtarzalnego charakteru miasta, znanego z bogatej historii oraz kultury.

Podsumowując, architektura baroku w Wenecji to zjawisko, które łączy w sobie dramatyzm i bogactwo form z lokalnym dziedzictwem architektonicznym, tworząc unikalny styl, który do dziś zachwyca turystów i miłośników architektury z całego świata.
przeczytaj więcej

Weneckie zabytki w tym stylu:

Kościół San Cassiano w Wenecji - Dzielnica

San Polo

San Polo to jedna z sześciu dzielnic (sestieri) Wenecji, położona w centralnej części miasta, pomiędzy kanałem Grande a kanałem San Toma. Jest to jedna z najmniejszych dzielnic Wenecji, ale jednocześnie jedna z najstarszych, z bogatą historią sięgającą czasów średniowiecza. San Polo charakteryzuje się wąskimi uliczkami, malowniczymi mostami oraz urokliwymi placami, które przyciągają turystów i mieszkańców.

W sercu dzielnicy znajduje się Campo San Polo, największy plac w Wenecji, który jest miejscem wielu lokalnych wydarzeń i festiwali. Na placu tym znajduje się także kościół San Polo, znany z cennych dzieł sztuki, w tym obrazów autorstwa takich mistrzów jak Giovanni Bellini czy Paolo Veronese.

San Polo jest również znane z tradycyjnego targu rybnego, Mercato di Rialto, który jest jednym z najstarszych i najbardziej popularnych rynków w Wenecji. Targ ten oferuje świeże owoce morza, warzywa oraz lokalne produkty, co czyni go ważnym punktem dla mieszkańców oraz turystów pragnących zasmakować w wenecjańskiej kuchni.

Dzielnica ta jest również domem dla licznych sklepów, restauracji i kawiarni, które oferują typowe dania kuchni weneckiej. San Polo, dzięki swojemu historycznemu charakterowi i kulturalnemu dziedzictwu, stanowi istotny element wenecjańskiego krajobrazu, przyciągając miłośników historii, sztuki oraz unikalnej architektury.
przeczytaj więcej

W tej dzielnicy znajdziesz również:

Źródła grafik:

Subscribe
Notify of
guest
0 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments