Sebastiano Santi, urodzony w 1788 roku na wyspie Murano, był włoskim malarzem aktywnym w pierwszej połowie XIX wieku, tworzącym zarówno w technice olejnej, jak i freskowej. Kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych w Wenecji pod kierunkiem Teodora Matteiniego, którego klasycyzujące podejście miało wpływ na jego styl.

Santi był szczególnie aktywny w Wenecji, gdzie jego prace znalazły swoje miejsce w licznych kościołach miasta. Specjalizował się w malarstwie religijnym, dekorując liczne wnętrza sakralne. Jednym z jego najważniejszych zleceń było wykonanie fresków na sklepieniu kościoła San Daniele w Padwie, które do dziś uznawane są za jedno z jego najbardziej reprezentatywnych dzieł. Zmarł w 1866 roku, pozostawiając po sobie dziedzictwo związane przede wszystkim z monumentalnym malarstwem kościelnym.