Jacopo Sansovino (ur. 2 lipca 1486 we Florencji, zm. 27 listopada 1570 w Wenecji) był wybitnym włoskim architektem i rzeźbiarzem epoki manieryzmu, który przez znaczną część swojej kariery kształtował pejzaż architektoniczny Wenecji.

Sansovino rozpoczął swoją edukację artystyczną pod okiem Andrei Sansovina, od którego przejął również nazwisko. W latach 1505–1506 wyjechał do Rzymu w towarzystwie architekta Giuliana da Sangallo. Podczas tego pobytu miał okazję zetknąć się z Donato Bramantem, autorem koncepcji przebudowy bazyliki św. Piotra na zlecenie papieża Juliusza II. Spotkanie to miało istotny wpływ na jego przyszły styl twórczy.

Przez kolejne dwie dekady Sansovino działał głównie we Florencji i Rzymie. Po splądrowaniu Rzymu przez wojska cesarskie w 1527 roku (tzw. Sacco di Roma) przeniósł się do Wenecji, gdzie pozostał aż do śmierci. W 1529 roku objął prestiżową funkcję głównego architekta Republiki Weneckiej, którą sprawował przez około 40 lat. Jego prace, zarówno w dziedzinie architektury, jak i rzeźby, noszą ślady wpływu Michała Anioła i rzymskiego klasycyzmu.