Giovanni Bon (ur. ok. 1380 w Campione d’Italia, zm. 1442 w Wenecji) oraz jego syn Bartolomeo Bon (ur. ok. 1400 tamże, zm. 1464) byli włoskimi architektami i rzeźbiarzami, aktywnymi głównie w Wenecji. Wywodzili się ze znanej rodziny artystów z Campione d’Italia, a ich twórczość miała istotny wpływ na rozwój weneckiego gotyku.

Giovanni Bon pozostawał wierny gotyckiej stylistyce, czerpiąc inspiracje z dzieł takich mistrzów jak Jacobello i Pierpaolo dalle Masegne. Pracował przy dekoracji kościoła Madonna dell’Orto w Wenecji.

Bartolomeo współpracował z ojcem przy realizacji kilku ważnych projektów architektonicznych i rzeźbiarskich w mieście. Do ich wspólnych dzieł należą m.in. marmurowe portale bazyliki Santa Maria Gloriosa dei Frari oraz dekoracje gotyckiego Pałacu Santa Sofia, znanego dziś jako Ca’ d’Oro. Prace nad tym pałacem, będącym jednym z najwybitniejszych przykładów gotyku weneckiego, trwały w latach 1421–1440.

Rodzinie Bonów powierzono również wykonanie monumentalnej Porta della Carta, reprezentacyjnego wejścia do kompleksu Pałacu Dożów i bazyliki św. Marka. To dzieło, łączące elementy architektury i rzeźby, do dziś uchodzi za jedno z arcydzieł gotyku w Wenecji.