Francesco Comin, znany również jako Comino, był włoskim rzeźbiarzem działającym w drugiej połowie XVII wieku, przede wszystkim na terenie Treviso i okolic. Choć jego biografia pozostaje niepełna, z zachowanych dokumentów wyłania się obraz twórcy aktywnego i cenionego, którego prace odgrywały istotną rolę w sztuce sakralnej regionu w czasach baroku.

Po raz pierwszy jego nazwisko pojawia się w źródłach 13 sierpnia 1658 roku, gdzie figuruje już jako doświadczony artysta. Dokument ten dotyczy przebudowy ołtarza różańcowego w kościele San Nicolò w Treviso, zamówionej przez dominikanów. Choć autorstwo projektu przypisuje się właśnie Cominowi, ze względu na skalę przedsięwzięcia przy jego realizacji pracowało kilku innych rzeźbiarzy, w tym jego brat Giovanni, a także Giovanni Grassi, Orazio Marinali i Giusto Le Court.

W 1672 roku stworzył dwie figury – św. Antoniego i św. Liberale – dla kolegiaty w Montebelluna, które jednak nie zachowały się do dziś. Kilka lat później, w latach 1678–1679, wspólnie z Paolo della Mistra zrealizował tam również drewniany chór i dwa boczne ambony, zniszczone i rozproszone po przebudowie kościoła oraz wzniesieniu nowej świątyni pod koniec XIX wieku.

W 1681 roku otrzymał zapłatę za sześć rzeźb wykonanych do kościoła San Teonisto w Treviso, które zostały prawdopodobnie zniszczone podczas bombardowania miasta w 1944 roku. Wkrótce potem Comin miał również opracować projekt architektoniczny dla kościoła San Pantalon, którego budowa rozpoczęła się przed 1682 rokiem.

Nie jest znana dokładna data jego śmierci. Jeśli uznać za prawdziwe przypisanie mu niektórych rzeźb w San Nicolò, opatrzonych datą 1687, to artysta żył jeszcze w tym czasie. Według relacji Nicolò Cimy był również autorem rzeźb dla głównego ołtarza nieistniejącego już kościoła San Michele, przebudowanego w 1689 roku przez Pietro Simoniego.

Francesco Comin nie powinien być mylony z innym artystą o tym samym imieniu i nazwisku, działającym w Treviso w połowie XVIII wieku.