Fondaco dei Turchi

Fondaco dei Turchi (wen. Fontego dei Turchi) to pałacowy budynek usytuowany w Wenecji, w dzielnicy Santa Croce, nad Canal Grande. Został zbudowany w XIII wieku dla rodziny Pesaro, a w 1621 roku oddany w dzierżawę tureckim kupcom, co przyczyniło się do nadania mu obecnej nazwy. Od 1923 roku mieści się tam Muzeum Historii Naturalnej (Museo di Storia Naturale di Venezia).

Historia

Pałac powstał prawdopodobnie około 1225 roku z inicjatywy Giacoma Palmieri, konsula Pesaro. Rodzina Pesaro, zyskując na znaczeniu, zbudowała również inne prestiżowe obiekty w Wenecji. W 1381 roku budynek został zakupiony przez Senat Wenecki, a następnie przekazany Mikołajowi II d’Este. Po licznych zmianach właścicieli, w tym papieży, budynek wrócił do rodziny Este w 1527 roku, a w 1602 roku przeszedł w ręce kardynała Aldobrandiniego.

Fondaco dei Turchi

W 1621 roku budynek stał się siedzibą tureckich kupców, którzy przekształcili go, aby oddzielić funkcje handlowe od mieszkalnych. Na parterze znajdowały się sklepy oraz pomieszczenia do rytualnych kąpieli. Handel z Wschodem trwał do VI wojny wenecko-tureckiej, po której budynek stopniowo popadał w ruinę, aż do 1838 roku, kiedy został sprzedany.

W posiadaniu Rady Miasta Wenecji

W 1858 roku budynek został odrestaurowany przez Austriaków, a w 1860 roku zakupiony przez Radę Miasta Wenecji. Przez wiele lat mieścił różne instytucje, w tym Museo Correr. W 1869 roku rozpoczęto gruntowną restaurację, mającą na celu przywrócenie bizantyńskiego stylu budynku.

Muzeum Historii Naturalnej

W 1923 roku powstało Muzeum Historii Naturalnej, które gromadzi różnorodne kolekcje naukowe, w tym zbiory entomologiczne oraz paleontologiczne, w tym szkielet uranozaura.

Architektura

Budynek, po zakończeniu prac rekonstrukcyjnych, odzyskał swój oryginalny wygląd w stylu wenecko-bizantyńskim. Posiada dwie kondygnacje, z portykiem na parterze i loggią na piętrze. Wnętrze zdobią liczne elementy architektoniczne, a duży dziedziniec został przebudowany, tworząc nową przestrzeń dla mieszkańców i gości.

Fondaco dei Turchi - Styl architektoniczny

Architektura gotycka w Wenecji

Architektura gotycka to styl architektoniczny, który dominował w Europie od XII do XVI wieku, wykształciwszy się na gruncie architektury romańskiej. Charakteryzuje się on wysokimi, smukłymi formami, dużymi oknami wypełnionymi witrażami, a także innowacyjnymi rozwiązaniami konstrukcyjnymi, takimi jak łuki przyporowe i sklepienia krzyżowo-żebrowe. Architektura gotycka miała na celu nie tylko funkcjonalność, ale również wzbudzenie poczucia transcendencji i duchowości, co odzwierciedlało się w monumentalnych katedrach i kościołach.

W kontekście architektury weneckiej, gotyk przyjął unikalne formy, które odzwierciedlały specyfikę miasta zbudowanego na wodzie. W Wenecji styl gotycki rozwijał się w XIII i XIV wieku, kiedy to miasto stało się ważnym ośrodkiem handlowym i kulturalnym. Architektura wenecka łączyła elementy gotyckie z wpływami bizantyjskimi i islamskimi, co nadawało jej wyjątkowy charakter.

Weneckie budowle gotyckie wyróżniają się bogato zdobionymi fasadami, strzelistymi oknami oraz balkonami i arkadami, które często są zdobione rzeźbami. Przykładami architektury gotyckiej w Wenecji są Katedra św. Marka oraz Pałac Dożów. Katedra św. Marka, z jej charakterystycznymi kopułami i bogatymi mozaikami, łączy elementy gotyckie z bizantyjskimi, co czyni ją jednym z najważniejszych zabytków architektury weneckiej.

W architekturze gotyckiej weneckiej szczególnie widoczny jest wpływ lokalnych tradycji budowlanych oraz adaptacja do specyficznych warunków geograficznych. Wiele budowli wznoszono na palach, co stanowiło odpowiedź na problem osiadania gruntu. Wenecka architektura gotycka nie tylko spełniała funkcje religijne i administracyjne, ale również odzwierciedlała potęgę i bogactwo miasta, które w średniowieczu było jednym z najważniejszych ośrodków handlowych w Europie.

Podsumowując, architektura gotycka w Wenecji to fascynujące połączenie tradycji europejskiej z lokalnymi wpływami, które stworzyły niepowtarzalny styl, odzwierciedlający zarówno duchowe aspiracje, jak i materialne bogactwo tego wyjątkowego miasta.
przeczytaj więcej

Weneckie zabytki w tym stylu:

Kościół San Giovanni Battista in Bragora

Santa Maria della Carità

Kościół Madonna dell’Orto w Wenecji

Casa Santomaso

Palazzo Soranzo

Sant’Andrea della Zirada

Palazzo Loredan dell’Ambasciatore

Kościół Sant’Alvise