San Martino to kościół katolicki w stylu renesansowym, znajdujący się w dzielnicy Castello w Wenecji, we Włoszech.
Historia
Świątynia, zlokalizowana w pobliżu Arsenale, jest obsługiwana przez kapelana wojskowego. Jej początki sięgają X wieku, a w latach 1546-1610 została przebudowana według projektu Jacopa Sansovina.
Opis
Fasada, zaprojektowana w 1897 roku przez Federico Bercheta i Domenico Rupolo, jest imponującym elementem budowli. Wnętrze zdobi kopuła z freskiem przedstawiającym Świętego Marcina w chwale autorstwa Jacopa Guarany, z malowidłem kwadratury autorstwa Domenico Bruniego. Na ścianach znajdują się wizerunki świętych i ewangelistów, namalowane przez Matteo Zaisa. W kościele znajduje się także pomnik pogrzebowy doży Francesco Erizzo, stworzony przez Matteo Carneri w 1633 roku. W kaplicy umieszczono cykl fresków dotyczących Chwały Eucharystii, flankowany przez Sacrificio Izaaka i Sacrificio Melchizedeka, stworzony przez Fabio Canala. Ołtarz z XV wieku, autorstwa Tullio Lombardo, pochodzi z kościoła Santo Sepolcro. W zakrystii znajdują się freski przedstawiające Ostatnią Wieczerzę i Zmartwychwstanie, namalowane przez Girolamo da Santacroce. Ołtarz główny zdobi obraz Zmartwychwstałego Chrystusa również autorstwa Santacroce.
Organy zostały zbudowane przez Pietro Nachiniego i odrestaurowane przez Gaetano Callido. Na pierwszym ołtarzu po prawej stronie znajdują się obrazy Świętej Cecylii i Świętego Lorenzo Giustiniani autorstwa Giovanni Segali. W kościele można również zobaczyć pomnik pogrzebowy doży Francesco Erizzo zaprojektowany przez Mattia Carnero w 1633 roku. Kolejny ołtarz w kierunku prezbiterium zawiera obraz Świętej Rodziny z Świętym Markiem i Biskupem Focą autorstwa Giovanni Laudisa. Trzeci ołtarz zdobi Madonna w smutku autorstwa Palma il Giovane oraz obrazy Trzech aniołów z symbolami pasji i Złożenie do grobu, również tego samego malarza. Kazalnica, wyrzeźbiona przez Sebastiano Messenaliego w 1752 roku, oraz mały ołtarz autorstwa Tullio Lombardo dopełniają wystroju. Na uwagę zasługuje także obraz Świętego Jana Ewangelisty piszącego Apokalipsę, namalowany przez Matteo Ponzone.
San Martino - Główni architekci
Jacopo Sansovino
Sansovino rozpoczął swoją edukację artystyczną pod okiem Andrei Sansovina, od którego przejął również nazwisko. W latach 1505–1506 wyjechał do Rzymu w towarzystwie architekta Giuliana da Sangallo. Podczas tego pobytu miał okazję zetknąć się z Donato Bramantem, autorem koncepcji przebudowy bazyliki św. Piotra na zlecenie papieża Juliusza II. Spotkanie to miało istotny wpływ na jego przyszły styl twórczy.
Przez kolejne dwie dekady Sansovino działał głównie we Florencji i Rzymie. Po splądrowaniu Rzymu przez wojska cesarskie w 1527 roku (tzw. Sacco di Roma) przeniósł się do Wenecji, gdzie pozostał aż do śmierci. W 1529 roku objął prestiżową funkcję głównego architekta Republiki Weneckiej, którą sprawował przez około 40 lat. Jego prace, zarówno w dziedzinie architektury, jak i rzeźby, noszą ślady wpływu Michała Anioła i rzymskiego klasycyzmu.
przeczytaj więcej
San Martino - Styl architektoniczny
Architektura renesansu w Wenecji
Architektura renesansu, która rozwijała się od końca XV wieku do początku XVII wieku, stanowi kluczowy etap w historii architektury europejskiej, charakteryzując się powrotem do klasycznych form i zasad estetycznych, inspirowanych antykiem. Wenecja, jako jedno z najważniejszych centrów handlowych i kulturalnych Europy, odegrała istotną rolę w rozwoju tego stylu, łącząc wpływy włoskie z lokalnymi tradycjami.
W architekturze renesansowej w Wenecji można dostrzec kilka charakterystycznych cech. Przede wszystkim, architekci tego okresu dążyli do harmonii, proporcji i równowagi, co było odzwierciedleniem humanistycznych idei tamtych czasów. Kluczowymi elementami stylu renesansowego były kolumny, pilastry, łuki oraz symetryczne układy przestrzenne. W Wenecji architekci często wykorzystywali także elementy gotyckie, co nadawało budowlom unikalny charakter.
Jednym z najważniejszych przykładów architektury renesansowej w Wenecji jest Pałac Dożów (Palazzo Ducale), który łączy w sobie elementy gotyckie i renesansowe. Jego bogato zdobione fasady, wspaniałe krużganki oraz monumentalne wnętrza ukazują dążenie do estetyki i majestatu. Innym istotnym dziełem jest Kościół San Giorgio Maggiore, zaprojektowany przez Andrea Palladia, który stał się jednym z symboli weneckiego renesansu. Jego klasyczne proporcje i harmonijna forma odzwierciedlają zasady architektury renesansowej.
Ważnym aspektem architektury renesansowej w Wenecji była także innowacyjność w zakresie materiałów budowlanych. Wykorzystanie cegły, marmuru oraz weneckiego kamienia pozwoliło na tworzenie złożonych struktur, które były zarówno funkcjonalne, jak i estetyczne. Weneccy architekci, tacy jak Jacopo Sansovino czy Andrea Palladio, wprowadzili nowe rozwiązania, które miały wpływ na rozwój architektury nie tylko w Wenecji, ale i w całej Europie.
Architektura renesansu w Wenecji, z jej unikalnym połączeniem klasycznych form i lokalnych tradycji, stanowi ważny rozdział w historii sztuki i architektury, a jej dziedzictwo jest nadal widoczne w wielu weneckich budowlach, które przyciągają turystów z całego świata.
przeczytaj więcej
Weneckie zabytki w tym stylu:
San Martino - Dzielnica
Castello
Castello to jedna z sześciu dzielnic (sestieri) Wenecji, położona w północno-wschodniej części miasta. Jest to obszar o bogatej historii, który łączy w sobie zarówno elementy kulturowe, jak i architektoniczne, tworząc unikalny klimat. Castello graniczy z dzielnicami San Marco, Cannaregio i Giudecca, a jego granice wyznaczają kanały i wąskie uliczki, typowe dla struktury Wenecji.
Dzielnica ta jest znana z malowniczych zakątków, które zachowały tradycyjny charakter miasta. W Castello znajduje się wiele zabytków, w tym kościoły, pałace oraz place, które przyciągają turystów. Warto wspomnieć o jednym z najważniejszych kościołów w Wenecji – Chiesa di San Giovanni e Paolo, który jest miejscem spoczynku wielu weneckich dogów.
Castello jest również domem dla znanego Arsenalu, historycznego kompleksu stoczniowego, który odegrał kluczową rolę w rozwoju morskiej potęgi Wenecji w średniowieczu. Dziś Arsenal jest miejscem organizacji wystaw oraz wydarzeń kulturalnych, a jego monumentalne bramy i budynki przypominają o dawnej świetności miasta.
W dzielnicy znajdują się także liczne kawiarnie, restauracje oraz sklepy, co sprawia, że jest to popularne miejsce zarówno wśród turystów, jak i mieszkańców. Castello wyróżnia się również pięknymi ogrodami, takimi jak Giardini della Biennale, które są miejscem organizacji Międzynarodowej Wystawy Sztuki oraz innych wydarzeń artystycznych.
Castello, mimo że jest jedną z mniej turystycznych dzielnic Wenecji, zachowuje autentyczny wenecki klimat, oferując odwiedzającym możliwość odkrywania uroków miasta z dala od zgiełku głównych atrakcji turystycznych. Dzielnica ta jest idealnym miejscem do spacerów, odkrywania lokalnych tradycji oraz delektowania się wenecką kuchnią.
przeczytaj więcej
W tej dzielnicy znajdziesz również:
Źródła grafik:
