Palazzo Priuli Manfrin, znany również jako Palazzo Manfrin Venier, to barokowy pałac usytuowany nad Kanałem Cannaregio w Wenecji.
Pałac, którego budowa datowana jest na 1520 rok, był pierwotnie własnością rodziny Priuli, w tym Angelo Marii Priuli oraz jego syna Pietro, który pełnił funkcję Savio w Cannaregio. W wyniku małżeństwa z Andrianą Venier, Pietro odziedziczył zamek Sanguinetto. W XVIII wieku pałac przeszedł rekonstrukcję według projektu Andrea Tirali.
W 1787 roku Venierowie sprzedali go hrabiemu Girolamo Manfrinowi, bogatemu kupcowi tytoniu, który wprowadził neoklasycystyczne zmiany w fasadzie oraz zlecił dekoracje znanym artystom. Po jego śmierci w 1802 roku, pałac przeszedł w ręce jego córki.
W późniejszych latach budynek był wykorzystywany jako szkoła, a następnie popadł w ruinę. W początkach lat 20. XXI wieku został zakupiony przez artystę Anisha Kapoora, który przeprowadził renowację, planując utworzenie fundacji.
Przyległe ogrody połączono z terenami Palazzo Savorgnan, tworząc publiczny park.
Palazzo Priuli Manfrin - Główni architekci
Andrea Tirali
Tirali rozpoczął swoją drogę zawodową jako kamieniarz i murarz. Niewiele wiadomo o jego edukacji architektonicznej — przypuszcza się, że był w dużej mierze samoukiem. Od 1688 roku pracował dla Magistratu Wód Republiki Weneckiej, początkowo jako zastępca głównego architekta (viceproto), a od 1694 roku jako proto, koncentrując się głównie na inżynierii wodnej i projektach hydrotechnicznych. Jednym z jego pierwszych zleceń była rekonstrukcja mostu Ponte dei Tre Archi w dzielnicy Cannaregio.
Przełomem w jego karierze była wygrana w konkursie na projekt kaplicy św. Dominika w bazylice Santi Giovanni e Paolo w Wenecji (1700–1716), która przyniosła mu szerokie uznanie i umożliwiła udział w wielu prestiżowych projektach architektonicznych. Choć znany był z trudnego charakteru, cieszył się dużym autorytetem w środowiskach intelektualnych i artystycznych Wenecji.
Tirali postrzegany jest jako twórca łączący późnobarokową ekspresję z klasyczną harmonią, co odzwierciedla się w jego licznych projektach realizowanych głównie w Wenecji i regionie Wenecji Euganejskiej.
przeczytaj więcej
Palazzo Priuli Manfrin - Dzielnica
Cannaregio
Cannaregio to jedna z sześciu głównych dzielnic Wenecji, położona w północnej części miasta. Jest to obszar o bogatej historii i charakterystycznym, autentycznym klimacie, który przyciąga zarówno turystów, jak i lokalnych mieszkańców. Cannaregio jest znane z malowniczych kanałów, wąskich uliczek oraz urokliwych mostów, które tworzą niepowtarzalny krajobraz wenecki.
Dzielnica ta była niegdyś głównym ośrodkiem życia żydowskiego w Wenecji, co znajduje odzwierciedlenie w obecności gminy żydowskiej oraz w historycznej dzielnicy żydowskiej, zwanej Ghetto. Ghetto w Cannaregio, założone w 1516 roku, było pierwszym na świecie miejscem, w którym Żydzi zostali zmuszeni do zamieszkania w wydzielonym obszarze. Dziś można tam znaleźć synagogi, muzeum żydowskie oraz liczne sklepy i restauracje oferujące tradycyjne potrawy.
Cannaregio jest również znane z wielu atrakcji turystycznych, w tym kościołów, pałaców i placów. Warto zwrócić uwagę na kościół Santa Maria dei Miracoli, znany ze swojego pięknego marmurowego wnętrza, oraz na Canal Grande, który przepływa przez dzielnicę, oferując wspaniałe widoki na architekturę Wenecji.
Dzielnica ta jest mniej zatłoczona niż inne części Wenecji, co sprawia, że jest idealnym miejscem do spacerów i odkrywania lokalnych sklepów, kawiarni i restauracji. Cannaregio zachowuje swój tradycyjny charakter, co czyni ją atrakcyjnym miejscem dla tych, którzy pragną poczuć autentyczną atmosferę Wenecji.
przeczytaj więcej
W tej dzielnicy znajdziesz również:
Źródła grafik:
