Kościół Santi Apostoli, położony w weneckiej dzielnicy Cannaregio, jest rzymskokatolicką świątynią dedykowaną Dwunastu Apostołom. Należy do Patriarchatu Wenecji i pełni funkcję kościoła parafialnego.
Historia kościoła sięga VII wieku, kiedy to według tradycji został założony przez św. Magnusa. Jego pierwsza udokumentowana wzmianka pochodzi z 1094 roku, a pożar w 1106 roku zmusił do odbudowy. W latach 1483-1499 zbudowano kaplicę dla rodziny królowej Cypru, Katarzyny Cornaro. W 1549 roku kościół przeszedł poważną przebudowę, a w kolejnych latach był modernizowany, co zmieniło jego pierwotny, trzynawowy układ na jednonawowy.
Fasada kościoła jest surowa i nieukończona, a obok znajduje się budynek Scuoli degli Apostoli. Warto zwrócić uwagę na kampanilę, która ma 47 m wysokości i przeszła wiele przebudów od momentu swojego zniszczenia w 1105 roku.
Wnętrze kościoła, będące efektem przebudowy z XVI wieku, charakteryzuje się prostokątną nawą z rzędem ołtarzy. Freski na stropie, autorstwa Fabia Canala, przedstawiają sceny związane z Eucharystią. W prezbiterium znajduje się ołtarz główny z marmurowymi posągami św. Piotra i św. Pawła.
W kościele znajdują się również kaplice, w tym kaplica Eucharystii z XIV-wiecznymi freskami oraz kaplica Anioła Stróża z rzeźbą Madonny. Zakrystia ozdobiona jest szkicem do fresku Canala oraz obrazami różnych artystów.
Kościół Santi Apostoli jest istotnym punktem na mapie Wenecji, łączącym bogatą historię i architekturę, która przyciąga turystów i miłośników sztuki.
Kościół Santi Apostoli w Wenecji - Data powstania
Rok 1021
Kościół Santi Apostoli w Wenecji - Główni architekci
Alessandro Vittoria
Jako syn krawca początkowo kształcił się w rodzinnym Trydencie, ale już w 1543 roku przeniósł się do Wenecji, gdzie rozpoczął naukę i współpracę z architektem i rzeźbiarzem Jacopem Sansoviną. Ich relacja, choć artystycznie owocna, bywała trudna – po jednej z kłótni Vittoria wyjechał z Wenecji do Vicenzy, gdzie współpracował z Paolo Veronesem przy dekoracjach willi Barbaro w Maser w latach 1560–1562. Po powrocie do Wenecji kontynuował wspólne projekty z Sansoviną aż do jego śmierci, po czym przejął jego warsztat i ukończył niedokończone prace.
Działał w bliskim kontakcie z najwybitniejszymi twórcami epoki: architektami jak Sansovino, Sanmicheli i Palladio oraz malarzami, w tym Tycjanem, Tintorettem i Veronesem. W 1563 roku został członkiem Scuoli Grande di San Marco, a około 1567 dołączył do florenckiej Accademii del Disegno.
Jego najbardziej znane realizacje to m.in. klasycyzujące popiersia portretowe, rzeźby umieszczone na fasadzie Biblioteki Marciana oraz terrakotowe popiersie doży Marina Grimaniego. Zmarł w Wenecji 27 maja 1608 roku, a jego grób, ozdobiony autoportretem w formie popiersia, znajduje się w kościele San Zaccaria.
Znaczącym źródłem wiedzy o jego życiu i twórczości jest prowadzony przez niego dziennik oraz testament z 1576 roku. Postać Vittorii została przypomniana w katalogu wystawy z 1999 roku w Trydencie, będącym kompleksowym opracowaniem jego dorobku i wpływu na rzeźbę wenecką XVI wieku.
przeczytaj więcej
Więcej zdjęć
Kościół Santi Apostoli w Wenecji - Styl architektoniczny
Architektura renesansu w Wenecji
Architektura renesansu, która rozwijała się od końca XV wieku do początku XVII wieku, stanowi kluczowy etap w historii architektury europejskiej, charakteryzując się powrotem do klasycznych form i zasad estetycznych, inspirowanych antykiem. Wenecja, jako jedno z najważniejszych centrów handlowych i kulturalnych Europy, odegrała istotną rolę w rozwoju tego stylu, łącząc wpływy włoskie z lokalnymi tradycjami.
W architekturze renesansowej w Wenecji można dostrzec kilka charakterystycznych cech. Przede wszystkim, architekci tego okresu dążyli do harmonii, proporcji i równowagi, co było odzwierciedleniem humanistycznych idei tamtych czasów. Kluczowymi elementami stylu renesansowego były kolumny, pilastry, łuki oraz symetryczne układy przestrzenne. W Wenecji architekci często wykorzystywali także elementy gotyckie, co nadawało budowlom unikalny charakter.
Jednym z najważniejszych przykładów architektury renesansowej w Wenecji jest Pałac Dożów (Palazzo Ducale), który łączy w sobie elementy gotyckie i renesansowe. Jego bogato zdobione fasady, wspaniałe krużganki oraz monumentalne wnętrza ukazują dążenie do estetyki i majestatu. Innym istotnym dziełem jest Kościół San Giorgio Maggiore, zaprojektowany przez Andrea Palladia, który stał się jednym z symboli weneckiego renesansu. Jego klasyczne proporcje i harmonijna forma odzwierciedlają zasady architektury renesansowej.
Ważnym aspektem architektury renesansowej w Wenecji była także innowacyjność w zakresie materiałów budowlanych. Wykorzystanie cegły, marmuru oraz weneckiego kamienia pozwoliło na tworzenie złożonych struktur, które były zarówno funkcjonalne, jak i estetyczne. Weneccy architekci, tacy jak Jacopo Sansovino czy Andrea Palladio, wprowadzili nowe rozwiązania, które miały wpływ na rozwój architektury nie tylko w Wenecji, ale i w całej Europie.
Architektura renesansu w Wenecji, z jej unikalnym połączeniem klasycznych form i lokalnych tradycji, stanowi ważny rozdział w historii sztuki i architektury, a jej dziedzictwo jest nadal widoczne w wielu weneckich budowlach, które przyciągają turystów z całego świata.
przeczytaj więcej
Weneckie zabytki w tym stylu:
Kościół Santi Apostoli w Wenecji - Dzielnica
Cannaregio
Cannaregio to jedna z sześciu głównych dzielnic Wenecji, położona w północnej części miasta. Jest to obszar o bogatej historii i charakterystycznym, autentycznym klimacie, który przyciąga zarówno turystów, jak i lokalnych mieszkańców. Cannaregio jest znane z malowniczych kanałów, wąskich uliczek oraz urokliwych mostów, które tworzą niepowtarzalny krajobraz wenecki.
Dzielnica ta była niegdyś głównym ośrodkiem życia żydowskiego w Wenecji, co znajduje odzwierciedlenie w obecności gminy żydowskiej oraz w historycznej dzielnicy żydowskiej, zwanej Ghetto. Ghetto w Cannaregio, założone w 1516 roku, było pierwszym na świecie miejscem, w którym Żydzi zostali zmuszeni do zamieszkania w wydzielonym obszarze. Dziś można tam znaleźć synagogi, muzeum żydowskie oraz liczne sklepy i restauracje oferujące tradycyjne potrawy.
Cannaregio jest również znane z wielu atrakcji turystycznych, w tym kościołów, pałaców i placów. Warto zwrócić uwagę na kościół Santa Maria dei Miracoli, znany ze swojego pięknego marmurowego wnętrza, oraz na Canal Grande, który przepływa przez dzielnicę, oferując wspaniałe widoki na architekturę Wenecji.
Dzielnica ta jest mniej zatłoczona niż inne części Wenecji, co sprawia, że jest idealnym miejscem do spacerów i odkrywania lokalnych sklepów, kawiarni i restauracji. Cannaregio zachowuje swój tradycyjny charakter, co czyni ją atrakcyjnym miejscem dla tych, którzy pragną poczuć autentyczną atmosferę Wenecji.
przeczytaj więcej
W tej dzielnicy znajdziesz również:
Źródła grafik:
- By Didier Descouens - Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=50310384
- By Abxbay - Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=72340426
- By AndromedaCultura - Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=122721554
- By Liridon - Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=137187401
- By Effems - Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=137274841
- By Sailko - Own work, CC BY 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=36289745
