Kościół Santa Croce degli Armeni, znany jako ormiańskokatolicki kościół pod wezwaniem Świętego Krzyża, znajduje się w weneckiej dzielnicy San Marco. Jest on podporządkowany opactwu ojców mechitarystów z San Lazzaro degli Armeni.
Historia
Wenecka społeczność ormiańska osiedliła się w XII wieku, a w 1253 roku Marco Ziani przekazał Ormianom dom, który stał się miejscem ich kultu. W 1496 roku powstało oratorium Santa Croce di Cristo, które wkrótce okazało się za małe dla rosnącej wspólnoty. W latach 1682–1688 oratorium przebudowano na kościół, a jego renowacja miała miejsce w 1703 roku. Po pewnym czasie wspólnota zaczęła uczęszczać na nabożeństwa do klasztoru na wyspie San Lazzaro, co spowodowało, że kościół przestał być używany. Ostatnio znów jest otwarty dla wiernych, szczególnie w ostatnie niedziele miesiąca oraz podczas Międzynarodowego Biennale Architektury.
Architektura
Kościół ma formę sześcianu z półokrągłą kopułą, co wpisuje się w tradycję neobizantyńską. Wysoka na 24 m kampanila z cebulastą kopułą, z dzwonami uruchamianymi ręcznie, została zbudowana równocześnie z kościołem.
Wnętrze
Wejście do świątyni znajduje się przy Sotoportego dei Armeni. Wnętrze jest jednonawowe, na planie kwadratu, bogato zdobione marmurami i stiukami, z niebieską kopułą, co jest typowe dla obiektów ormiańskich. W kościele znajdują się trzy ołtarze.
Kościół Santa Croce degli Armeni - Styl architektoniczny
Architektura baroku w Wenecji
Architektura baroku to styl, który rozwijał się w Europie od końca XVI wieku do XVIII wieku, charakteryzujący się dramatyzmem, bogactwem form oraz ekspresją emocjonalną. Barok był odpowiedzią na renesansowe dążenie do harmonii i proporcji, wprowadzając dynamiczne kształty, złożone układy przestrzenne oraz bogate zdobienia. Styl ten miał swoje korzenie w Włoszech, a następnie rozprzestrzenił się na inne kraje europejskie, w tym do Polski, Francji, Hiszpanii oraz na obszarze krajów niemieckojęzycznych.
W architekturze barokowej szczególną rolę odgrywały elementy takie jak kolumny, pilastry, kopuły oraz bogato zdobione fasady. Wnętrza budowli barokowych cechują się często monumentalnymi przestrzeniami, które są wypełnione sztuką, rzeźbą oraz malarstwem, co miało na celu wywołanie silnych emocji u obserwatorów.
W Wenecji, architektura barokowa rozwinęła się w sposób szczególny, z uwagi na unikalne uwarunkowania geograficzne oraz kulturowe tego miasta. Wenecka architektura barokowa jest znana z efektownych budowli, które łączą w sobie elementy tradycyjnej architektury weneckiej z nowatorskimi rozwiązaniami typowymi dla baroku.
Jednym z najważniejszych przykładów architektury barokowej w Wenecji jest kościół Santa Maria della Salute, zaprojektowany przez Baldassarre Longhenę i ukończony w 1687 roku. Budowla ta, z charakterystyczną kopułą i bogato zdobionymi fasadami, stanowi symbol weneckiego baroku. Kościół został wzniesiony jako wotum dziękczynne za ocalenie miasta od epidemii dżumy.
Innym znaczącym obiektem jest Pałac Grassi, który, choć pierwotnie zbudowany w stylu renesansowym, przeszedł istotne zmiany w okresie baroku, a jego fasada została wzbogacona o barokowe detale. Również Palazzo Mocenigo czy Palazzo Vendramin-Calergi prezentują cechy barokowe, łącząc w sobie elegancję z monumentalnością.
W architekturze weneckiego baroku można dostrzec także wpływy klasycyzmu, co objawia się w prostocie form oraz symetrii, które zyskują na znaczeniu w późniejszym okresie. Wenecka architektura barokowa jest zatem przykładem syntezy tradycji i nowatorstwa, które przyczyniły się do niepowtarzalnego charakteru miasta, znanego z bogatej historii oraz kultury.
Podsumowując, architektura baroku w Wenecji to zjawisko, które łączy w sobie dramatyzm i bogactwo form z lokalnym dziedzictwem architektonicznym, tworząc unikalny styl, który do dziś zachwyca turystów i miłośników architektury z całego świata.
przeczytaj więcej
Weneckie zabytki w tym stylu:
Kościół Santa Croce degli Armeni - Dzielnica
San Marco
San Marco to jedna z najbardziej znanych dzielnic Wenecji, położona w centralnej części miasta. Jest to miejsce o ogromnym znaczeniu historycznym, kulturalnym i turystycznym, często uważane za serce Wenecji. Dzielnica ta jest znana przede wszystkim z majestatycznej Bazyliki św. Marka, która jest jednym z najważniejszych przykładów architektury bizantyjskiej w Europie.
Na placu Świętego Marka (Piazza San Marco), który jest centralnym punktem dzielnicy, znajdują się również Pałac Dożów (Palazzo Ducale) oraz dzwonnica św. Marka (Campanile di San Marco), z której rozciąga się panoramiczny widok na miasto oraz lagunę wenecką. San Marco jest także znane z licznych kawiarni, takich jak Caffè Florian, które mają długą historię i są popularnym miejscem spotkań turystów i mieszkańców.
Dzielnica ta charakteryzuje się wąskimi uliczkami, malowniczymi kanałami oraz licznymi mostami, co czyni ją jednym z najbardziej urokliwych miejsc w Wenecji. San Marco przyciąga rocznie miliony turystów, którzy przyjeżdżają, aby podziwiać jej architekturę, muzea oraz bogate życie kulturalne. Warto również zaznaczyć, że San Marco jest miejscem organizacji wielu wydarzeń kulturalnych, w tym karnawału weneckiego, który przyciąga uwagę gości z całego świata.
W San Marco znajduje się także wiele luksusowych sklepów, restauracji oraz hoteli, co czyni tę dzielnicę jednym z najbardziej ekskluzywnych miejsc w Wenecji. Z uwagi na swoje znaczenie i piękno, San Marco jest nie tylko symbolem Wenecji, ale również jednym z najważniejszych punktów na mapie turystycznej Włoch.
przeczytaj więcej
W tej dzielnicy znajdziesz również:
Źródła grafik:
