Kościół San Zan Degolà, znany również jako kościół Ścięcia św. Jana Chrzciciela, to rzymskokatolicka świątynia w Wenecji, znajdująca się w dzielnicy Santa Croce. Należy do Patriarchatu Wenecji i jest kościołem filialnym parafii San Giacomo dall’Orio. Obecnie służy rosyjskiej wspólnocie prawosławnej.

Historia

Początki kościoła są niejasne; niektóre źródła wskazują na VII-VIII wiek, kiedy w tym miejscu istniało drewniane oratorium. Pierwsza budowla powstała w 1007 roku dzięki rodzinie Venier. Parafia została prawdopodobnie erygowana w XI wieku. W 1118 roku kościół otrzymał wezwanie Ścięcia św. Jana Chrzciciela. Po przebudowie w 1213 roku, w 1358 roku doża złożył przysięgę na coroczne nawiedzenie kościoła, jednak uroczystości szybko przeniesiono do bazyliki św. Marka. Obecna fasada została zbudowana w 1703 roku. Po zamknięciu w 1807 roku, kościół został otwarty ponownie w 1818 roku jako oratorium. W 1945 roku przeprowadzono prace konserwatorskie, które ujawniły bizantyjskie freski. Po kolejnych renowacjach, kościół został otwarty w 1994 roku.

Architektura

Fasada kościoła, z XVIII wieku, jest podzielona na trzy części, a środkowa część jest zwieńczona trójkątnym tympanonem. Wysoka na 20 metrów kampanila, z dzwonami uruchamianymi ręcznie, została zbudowana w miejsce wcześniejszej wieży.

Wnętrze

San Zan Degolà to jedyny dobrze zachowany przykład architektury wenecko-bizantyńskiej w Wenecji. Wnętrze zachowało plan bazyliki z XI wieku, z kolumnami z greckiego marmuru. Ołtarz główny znajduje się w przebudowanej apsydzie, a na ścianach widoczne są fragmenty fresków z XI-XIII wieku. Wnętrze zyskało lepsze oświetlenie dzięki wykuciu nowych okien.

Kościół jest unikalnym miejscem, które łączy w sobie bogatą historię i wyjątkową architekturę.

Kościół San Zan Degolà - Data powstania

Rok 1050

Kościół San Zan Degolà - Styl architektoniczny

Architektura romańska w Wenecji

Architektura romańska to styl architektoniczny, który rozwijał się w Europie od końca X wieku do początku XIII wieku, stanowiąc jeden z pierwszych zorganizowanych stylów architektonicznych po upadku Cesarstwa Rzymskiego. Charakteryzuje się masywnymi formami, grubymi murami, małymi oknami oraz łukami półkolistymi. W architekturze romańskiej dominują również sklepienia kolebkowe i krzyżowe, które umożliwiają budowanie większych przestrzeni wewnętrznych.

W architekturze romańskiej występują liczne elementy, które definiują ten styl:
1. Masywne mury: Zbudowane z kamienia, często nieotynkowane, co podkreśla surowość konstrukcji.
2. Łuki półkoliste: Używane zarówno w oknach, jak i w drzwiach, co nadaje budynkom charakterystyczny wygląd.
3. Sklepienia: Sklepienia kolebkowe i krzyżowe były powszechnie stosowane w kościołach i klasztorach, co pozwalało na lepsze rozkładanie ciężaru budowli.
4. Fasady: Zwykle bogato zdobione rzeźbami, w tym tympanonami nad drzwiami, które przedstawiały sceny biblijne.

Wenecja, jako miasto o unikalnej architekturze, również przyjęła elementy stylu romańskiego, zwłaszcza w kontekście budowli sakralnych. W okresie romańskim w Wenecji powstało wiele kościołów, z których niektóre łączą elementy romańskie z wczesnochrześcijańskimi oraz bizantyjskimi.

Architektura romańska miała znaczący wpływ na rozwój stylów architektonicznych w Europie, w tym na gotyk, który pojawił się w późniejszym okresie. W Wenecji, gdzie różnorodność kulturowa i handlowa przyczyniła się do rozwoju unikalnego stylu, elementy romańskie zintegrowały się z lokalnymi tradycjami, tworząc charakterystyczny wenecki styl architektoniczny.

Architektura romańska, poprzez swoje trwałe i monumentalne formy, pozostaje istotnym elementem dziedzictwa architektonicznego Europy, a w Wenecji stanowi ważny krok w kierunku dalszego rozwoju architektury sakralnej i świeckiej w regionie.
przeczytaj więcej

Weneckie zabytki w tym stylu:

Kościół San Zan Degolà - Dzielnica

Santa Croce

Santa Croce to jedna z sześciu dzielnic (sestieri) Wenecji, położona w zachodniej części miasta, wzdłuż północnego brzegu Canale Grande. Graniczy z dzielnicami San Polo, Dorsoduro oraz z obszarami lądowymi, w tym z Mestre. Santa Croce jest mniej turystyczna w porównaniu do innych części Wenecji, co sprawia, że zachowała bardziej lokalny charakter.

Dzielnica ta charakteryzuje się wąskimi uliczkami, malowniczymi placami i tradycyjną architekturą wenecką. W Santa Croce znajduje się kilka istotnych zabytków, w tym kościół San Giacomo dell'Orio, który jest jednym z najstarszych w Wenecji. Warto również zwrócić uwagę na Palazzo Mocenigo, który obecnie pełni funkcję muzeum poświęconego historii tkanin i perfum.

Santa Croce jest także znana z pięknych ogrodów oraz kanałów, które tworzą malownicze tło dla spacerów. Dzielnica jest dobrze skomunikowana z innymi częściami Wenecji dzięki vaporetto (tramwajom wodnym) oraz mostom łączącym różne sestieri.

Mimo że Santa Croce nie jest tak oblegana przez turystów jak inne dzielnice, oferuje unikalny wgląd w codzienne życie mieszkańców Wenecji oraz możliwość odkrywania mniej znanych, ale równie urokliwych zakątków tego niezwykłego miasta.
przeczytaj więcej

W tej dzielnicy znajdziesz również:

Źródła grafik:

Subscribe
Notify of
guest
0 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments