Kościół San Samuele to rzymskokatolicka świątynia znajdująca się w weneckiej dzielnicy San Marco, należąca do Patriarchatu Wenecji. Jest to kościół rektorski parafii Santo Stefano Protomartire.

Historia

Pierwsza wersja kościoła powstała w 1000 roku dzięki rodzinom Boldù i Soranzo, pierwotnie pod wezwaniem apostoła Mateusza. Parafia została udokumentowana w 1090 roku. Po pożarze w 1105 roku budowla została odbudowana, a po kolejnym w 1168 roku zyskała nowe wezwanie – św. Samuela Proroka. W 1683 roku kościół przeszedł gruntowną przebudowę, zachowując niektóre pierwotne elementy. W XIX wieku, na skutek reform napoleońskich, parafia San Samuele została połączona z Santo Stefano, a kościół stał się jego filią. W 1952 roku fasada przeszła kolejne zmiany, a obecnie (stan na 2019 rok) kościół jest wykorzystywany do organizacji wydarzeń kulturalnych.

Architektura

Kościół położony jest przy placu o tej samej nazwie, w pobliżu Canal Grande. Jego prostą fasadę zdobią okna termalne, a kampanila, zbudowana w XII wieku, ma wysokość 28 metrów i jest jedną z najstarszych w Wenecji. W 1984 roku została odrestaurowana.

Wnętrze

Wnętrze kościoła, podzielone na trzy nawy, jest asymetryczne z powodu poszerzenia prawej nawy podczas przebudowy. W prezbiterium i apsydzie odkryto XV-wieczne freski, które zostały odrestaurowane w XX wieku. Główny ołtarz zdobi krucyfiks z XIV wieku oraz obraz Vergine Ortocosta, przywieziony do Wenecji w 1541 roku.

Związki z Casanovą

W pobliżu kościoła znajduje się dom, w którym urodził się Casanova. Jego rodzice pobrali się w tej świątyni, a on sam został tu ochrzczony. W wieku 15 lat wygłosił w kościele swoje pierwsze kazania, które zakończyły się skandalem, co przyczyniło się do zakończenia jego kariery kapłańskiej.

Kościół San Samuele - Data powstania

Rok 1001

Kościół San Samuele - Styl architektoniczny

Architektura romańska w Wenecji

Architektura romańska to styl architektoniczny, który rozwijał się w Europie od końca X wieku do początku XIII wieku, stanowiąc jeden z pierwszych zorganizowanych stylów architektonicznych po upadku Cesarstwa Rzymskiego. Charakteryzuje się masywnymi formami, grubymi murami, małymi oknami oraz łukami półkolistymi. W architekturze romańskiej dominują również sklepienia kolebkowe i krzyżowe, które umożliwiają budowanie większych przestrzeni wewnętrznych.

W architekturze romańskiej występują liczne elementy, które definiują ten styl:
1. Masywne mury: Zbudowane z kamienia, często nieotynkowane, co podkreśla surowość konstrukcji.
2. Łuki półkoliste: Używane zarówno w oknach, jak i w drzwiach, co nadaje budynkom charakterystyczny wygląd.
3. Sklepienia: Sklepienia kolebkowe i krzyżowe były powszechnie stosowane w kościołach i klasztorach, co pozwalało na lepsze rozkładanie ciężaru budowli.
4. Fasady: Zwykle bogato zdobione rzeźbami, w tym tympanonami nad drzwiami, które przedstawiały sceny biblijne.

Wenecja, jako miasto o unikalnej architekturze, również przyjęła elementy stylu romańskiego, zwłaszcza w kontekście budowli sakralnych. W okresie romańskim w Wenecji powstało wiele kościołów, z których niektóre łączą elementy romańskie z wczesnochrześcijańskimi oraz bizantyjskimi.

Architektura romańska miała znaczący wpływ na rozwój stylów architektonicznych w Europie, w tym na gotyk, który pojawił się w późniejszym okresie. W Wenecji, gdzie różnorodność kulturowa i handlowa przyczyniła się do rozwoju unikalnego stylu, elementy romańskie zintegrowały się z lokalnymi tradycjami, tworząc charakterystyczny wenecki styl architektoniczny.

Architektura romańska, poprzez swoje trwałe i monumentalne formy, pozostaje istotnym elementem dziedzictwa architektonicznego Europy, a w Wenecji stanowi ważny krok w kierunku dalszego rozwoju architektury sakralnej i świeckiej w regionie.
przeczytaj więcej

Weneckie zabytki w tym stylu:

Kościół San Samuele - Dzielnica

San Marco

San Marco to jedna z najbardziej znanych dzielnic Wenecji, położona w centralnej części miasta. Jest to miejsce o ogromnym znaczeniu historycznym, kulturalnym i turystycznym, często uważane za serce Wenecji. Dzielnica ta jest znana przede wszystkim z majestatycznej Bazyliki św. Marka, która jest jednym z najważniejszych przykładów architektury bizantyjskiej w Europie.

Na placu Świętego Marka (Piazza San Marco), który jest centralnym punktem dzielnicy, znajdują się również Pałac Dożów (Palazzo Ducale) oraz dzwonnica św. Marka (Campanile di San Marco), z której rozciąga się panoramiczny widok na miasto oraz lagunę wenecką. San Marco jest także znane z licznych kawiarni, takich jak Caffè Florian, które mają długą historię i są popularnym miejscem spotkań turystów i mieszkańców.

Dzielnica ta charakteryzuje się wąskimi uliczkami, malowniczymi kanałami oraz licznymi mostami, co czyni ją jednym z najbardziej urokliwych miejsc w Wenecji. San Marco przyciąga rocznie miliony turystów, którzy przyjeżdżają, aby podziwiać jej architekturę, muzea oraz bogate życie kulturalne. Warto również zaznaczyć, że San Marco jest miejscem organizacji wielu wydarzeń kulturalnych, w tym karnawału weneckiego, który przyciąga uwagę gości z całego świata.

W San Marco znajduje się także wiele luksusowych sklepów, restauracji oraz hoteli, co czyni tę dzielnicę jednym z najbardziej ekskluzywnych miejsc w Wenecji. Z uwagi na swoje znaczenie i piękno, San Marco jest nie tylko symbolem Wenecji, ale również jednym z najważniejszych punktów na mapie turystycznej Włoch.
przeczytaj więcej

W tej dzielnicy znajdziesz również:

Źródła grafik:

Subscribe
Notify of
guest
0 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments